گیاهان مانند حیوانات ساعت بدنی دارند که ریتم شبانه‌روزی یا رفتار دوره‌یی نام دارد. این ساعت

بیولوژیک، توانایی ذاتی ای را به گیاه می‌دهد که حتی در مواقعی که نور وجود ندارد زمان را اندازه گیری

کنند. برای مثال آن‌ها به سادگی نسبت به نور واکنش نشان نمی‌دهند زیرا به طور بیولوژیکی می‌دانند

که چه وقت نور می‌آید و چگونه باید با آن مطابقت پیدا کنند.

این توانایی حفظ زمان، ویژگی‌های رقابتی مهمی را به وجود می‌آورد و در فرایند بیولوژیکی مانند گل‌دهی

، آزاد کردن رایحه و بو و حرکت برگ‌ها، نقشی حیاتی ایفا می‌کند. دانشمندان در بخش علوم گیاهی

دانشگاه کمبریج بررسی کردند که چگونه گیاهان دارای ساعت درونی هستند و آن را حفظ می‌کنند.

گیاهان از طریق فتوسنتز قند تولید می‌کنند. در این روش آن‌ها انرژی خورشید را به نوعی ماده

شیمیایی قابل استفاده که برای رشد و عملکرد گیاه نیاز است تبدیل می‌کنند.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد قند در ایجاد ریتم شبانه‌روزی نقش دارد. محققان تاثیر این قندها را با کنترل

جوانه‌زنی در هوای عاری از دی اکسید کربن برای جلوگیری از فتوسنتز و نیز با استفاده از تغییرات ژنتیکی

رشد گیاهان و اندازه‌‎گیری بیولوژی آن‌ها بررسی کردند. تولید قند به عنوان یک کلید ژنتیکی تنظیم کننده

ریتم ۲۴ ساعته گیاه شناخته شد.

سطوح قند در یک گیاه نقش حیاتی را در همزمان‌سازی ریتم شبانه روزی با محیط اطراف ایفا می‌کند.

برای نمونه جلوگیری از فتوسنتز به مدت دو یا سه ساعت عملکرد ساعت درونی گیاه را نشان می‌دهد.

تحقیقات نشان داده است که فتوسنتز بر روی تنظیمات و حفظ ریتم شبانه‌روزی در گیاهان تاثیرگذار بوده

و نقش حیاتی آن را برای متابولیسم در تنظیم این رفتار دوره‌ای نشان می‌دهد.

ایسنا